به گزارش پایگاه اطلاع رسانی استبصار، ، شهید مصطفی در ابتدا نامش را “بایرام دردی” گذاشتند، در یکی از روزهای سال ۱۳۴۶ در روستای ترکمن نشین باغلق بخش جرگلان بجنورد به دنیا آمد.
بایرام دردی تحصیلات دوران متوسطه را آغاز می‌کند، برای همه لحظه‌های زندگی طرح و برنامه دارد، مطالعاتش دامنه دار است و فعالیت‌های مذهبی و ورزشی چشمگیری دارد. محبوب‌ترین دانش آموز هنرستان است، در شهر سرشناس شده و سال چهارم رشته برق را می‌خواند. دلش بی قرار میادن نبرد است و از طرفی خود را آماده یک رقابت علمی و سرنوشت ساز کرده است.
بایرام، مصمم است که پس از قبولی در دانشگاه مرزهای آتشین کشور را مسکن و ماوای خود سازد و تا دفع فتنه دشمن، از درس، مدرسه و ورزش فاصله بگیرد اما لهیب فتنه جنگ و عشق به آرمان‌های امام و انقلاب قرار و آرام بایرام را می‌گیرد و با خواهش و استدلال، مادر مهربان و پدر سخت کوشش را برای اعزام شدن به جبهه راضی می‌کند.
به یقین عشق مولا علی (ع) از همان آغاز توسط دستان خیبرگشای مولا به او سپرده شده که بعدها شیعه حضرتش می‌شود و بر مظلومیت او و فرزندان پیامبر (ص) به راحتی می‌گرید.
عشق به مولای عارفان و مطالعه عمیق آثار دانشمندان مسلمان و مطالعه در آثار شهید مطهری و سیره ائمه معصومین (ع) چنان روح بایرام دردی را متحول کرده است که زندگیش را با نام حضرت پیامبر(ص) مزین می‌کند و نامش را از “بایرام دردی” به مصطفی تغییر می‌دهد و گمنامانه همراه دوستان وارد جبهه می‌شود.
او به زودی از بهترین رزمنده‌های میدان نبرد شد و مصطفی را به فرماندهی یکی از گروهان‌های گردان نصرالله برمی گزینند.
در شب عملیات بیت المقدس (۲) در منطقه عملیاتی ماووت با برخورد خمپاره به صورت خلعه سرخ شهادت می‌پوشد و روح ابدیش به پرواز درمی آید.
پیکر پاکش را بنا به وصیتش در کنار مرقد امام زاده سید عباس ابن موسی ابن جعفر (ع)، درمعصوم زاده بجنورد و در جوار شهیدان سرافزاز به خاک می‌سپارند.
خبرنگار مهر
