به گزارش پایگاه اطلاع رسانی استبصار، ظهور منجی موعود یک اعتقاد عمومی در تمامی ادیان است. کتاب های مقدس آسمانی، چه آنها که بخشی یا تمام آنها وجود دارد و چه آنها که منقولاتی از آنان در کتاب های دیگر آمده است، بشارت داده اند که جهان در سیطره ظلم و فساد نمی ماند؛ بلکه جماعت صالحان به امامت “رهبر موعود” عدل و داد را در گیتی حاکم خواهند کرد.
ریشه دار بودن اعتقاد به مهدی و منجی، موجب آمادگی ذهنی مردم اعصار گوناگون برای پذیرش و تبعیت وی شده و می شود. از همین رو، این مفهوم موجب سوءاستفاده فریبکاران و شیادانی شده است که در طول تاریخ با ادعاهای دروغین، خود را مهدی یا از یاران او معرفی کردند تا از رهگذر عقیده پاک مردم به نیات آلوده خویش دست یابند. اتفاقاً بسیاری از این مدعیان، در نقشه خود موفق شده و به مقصود خود رسیده اند؛ چه مدعیان کوچکی که اهداف مالی و رمالی داشته اند، و چه مدعیان بزرگی که توانستند با این ادعا حکومت های عریض و طویل یا مذاهب منحرف دیرپا و گسترده ای برای خویش دست و پا کنند.
همچنین دشمنان اسلام و انسانیت که همواره در ترس از حاکمیت عدل و انسان کامل به سر می برند، از یک سو با ساخته و پرداخته کردن سؤالات و شبهات، تلاش دارند که یا اعتقاد به ظهور منجی را در دل آدمیان سست کنند؛ و از سوی دیگر با تحمیق رسانه ای و ساختن فیلم های سینمایی، چهره ای هولناک از آن مرد الهی بیافرینند!
یکی از این جریانهای مدعی، “جریان احمد الحسن” یا “یمانی” است که در شهرهای مختلف ایران و عراق فعالیت دارند. میزان اقبال به این جریان انحرافی آنقدر است که دادستان کل کشور هم چند روز پیش نسبت به گرایش صدها نفر به وی در عراق و نیز برخی استانهای ایران هشدار داد.
کتاب تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، نوشته «حجت الاسلام نصرت‌الله آیتی» است و آنچه در پی می آید برگرفته از صفحات ۱۱۰ تا ۱۱۲ از فصل دوم این کتاب است که به بررسی ظهور یمانی (یکی از نشانه های حتمی ظهور امام زمان عج) اختصاص دارد:
معیارهای تشخیص یمانی
نکته مهمی که پرداختن به آن درباره «یمانی» ضروری می نماید، تبیین معارهایی است که به کمک آن می توان یمانی واقعی را از مدعیان دروغین شناسایی کرد. بی گمان، زمانی می توان به هدفی که پیشوایان دینی از طرح این موضوع داشته اند دست یافت که یمانی های دروغین نتوانند خود را به نام یمانی واقعی قالب کنند و این مهم تنها در سایه وجود معیارهای عینی برای تشخیص یمانی واقعی حاصل خواهد شد.
پیش از بیان معیارهای یاد شده باید توجه داشت که علایم ظهور، از جمله یمانی، نشانه های ظهورند که به کمک آنها می توان به نزدیک شدن ظهور پی برد و مدعیان دروغین مهدویت را شناسایی کرد و بی تردید چیزی می تواند علامت و وسیله شناسایی باشد که خود قابل شناسایی باشد. در صورتی که نشانه های ظهور قابل تشخیص نباشند، قرار دادن آن ها به عنوان علامت، لغو و بی ثمر خواهد بود.
بر این اساس، گر چه در تعیین مصداق همواره دغدغه احتمال اشتباه و عواقب زیان باری هم چون سست شدن باور مردم به تمامی علایم ظهور و بلکه اصل وجود امام مهدی (عج) وجود دارد، وجود این آسیب ها و مانند آن که با دقت و پرهیز از قضاوت های عجولانه و با دقت کامل در تعیین مصداق قابل پیش گیری است، هرگز نمی تواند دلیثل انکار اصل مسئله شود- گرچه ممکن است معیارهایی که به دست ما رسیده است نیز برای این مهم کافی نباشد.
به هر تقدیر معیارهایی که در روایات آمده اند، بدین قرارند:
۱. قیام یمانی از سرزمین یمن آغاز خواهد شد.
۲. این جنبش با خروج سفیانی در شام هم زمان خواهد ود. بر این اساس، قیامی که آغازش از یمن باشد و یا با خروج سفیانی هم زمان نباشد، قطعاً یمانی نیست.
علاوه بر این دو ویژگی ملموس که برای همگان به سادگی قابل شناسایی است، ویژگی های دیگری نیز برای تشخیص یمانی می توان ارائه کرد که به کارگیری آن علاوه بر دقت، به گذر زمان هم نیازمند است:
یمانی واقعی، فضیلت گرا و ارزش محور است. این شاخصه نیز می تواند معیار مناسبی برای شناسایی یمانی واقعی باشد. بی گمان بر اساس این معیار وجود رگه های انحرافی هم چون فاصله گرفتن از معیارهای دینیف انحراف از مسیر عدالت، سوء استفاده از امکانات و … در کسی که خود را یمانی می خواند، بهترین گواه بر دروغ گو بودن اوست.
البته از آن جا که عموما رهبران حرکت های احتماعی در آغاز تصویر مطلوبی از خود به نمایش می گذارند، ارزیابی دقیق شخصیت آن ها در کوتاه مدت امکان پذیر نیست، لیکن با دقت در سخن رانی ها، واکنش ها و موضع گیری های آنان در دراز مدت می توان تا حدودی از چهره واقعی آنان پرده بر گرفت.
معیارهای یاد شده علاوه بر این که از جنبه سلبی آن مفید بوده و می توان با توجه به آن ها مدعیان دروغین را شناسایی کرد؛ اگر برای تعیین دقیق مصداق یمانی واقعی کافی نباشد، ست کم به کمک آنها می توان به تشخیص یمانی واقعی نزدیک تر شد.
