بررسی علل گرایش مستبصرین به تشیع (قسمت چهارم)
دلیل چهارم: شناخت شیعه و استواری استدلال‌های آن
در بررسی‌های به عمل آمده مشخص شد یکی از مهم‌ترین عواملی که پژوهشگر سنّی را هنگام ملاقاتش با یکی از پیروان مذهب اهل بیت به قبول کردن گفته‌هایش بر می‌انگیزد؛ همان دلایلی است که شیعه آنها را از کتاب و سنّت در بیان معتقداتش جمع آوری نموده است. به گونه‌ای که این دلایل را به کار می‌گیرد تا فرد سنّی را به مرحله‌ی قبول کامل نسبت به حقانیت مذهب اهل بیت برساند.
از جمله سببهایی که محمد مرعی انطاکی را به تشیع فرا خواند، ایجاد بسیاری از مناظره‌هایی است که بین او و برخی علمای شیعه به وقوع پیوست، او با اینکه در مناظره‌ها شکست می‌خورد با این حال بر عقاید خویش باقی می‌ماند اما سرانجام خود را در برابر حقایق ناتوان یافت و آنها را پذیرفت (الانطاکی، ۱۴۱۷: ۵۱).
از نظر تیجانی دلایل محکم شیعه، دلایلی سست یا ضعیف نیست تا بشود آن را نادیده گرفت و به آسانی به فراموشی سپرد. این مسئله خود به قرآن حکیم مربوط می‌شود که آیاتی از آن در خصوص پیروی از اهل بیت نازل شد و پیامبر توجه و اهمیت به آن دادند و به پیروی از اهل بیت توصیه فرمودند و خاص و عام این توصیه‌ها را منتقل کردند تا این که کتب تاریخ و حدیث، پر شد و راویان نسل به نسل آن را نگاشتند (تیجانی السماوی، ۱۴۲۱: ۴۴).
به همین دلیل، تیجانی سماوی در این عرصه می‌گوید آنچه که پذیرشش را نسبت به این که شیعه‌ی امامیه همان فرقه‌ی ناجیه است زیاد تر کرد همان عقاید محکم عقلانی ایشان بود. از طرفی برای هر مسئله‌ای از مسائل و برای هر عقیده‌ای از عقاید، تفسیری شفا دهنده و کافی نزد هریک از ائمه‌ی اهل بیت یافت که در نزد اهل سنت و فرقه‌های دیگر، راه حلی برای این مسائل نیافت.» (همان، ۲۴)
تیجانی سماوی در کتاب کل الحلول عند آل الرسول بیان می‌کند: «ما با تفحص در کتابهای گذشته گان و مباحث تاریخی دانستیم که شیعه‌ی امامیه اثنی عشری همان فرقه‌ی ناجیه است که خط اسلام صحیح را دنبال می‌کند. این حکم، مولود اوضاع و محیطی که در آن زندگی کردیم و تاثیر گذاشته نبوده است. بلکه حقیقتی است که شریعت آن را از میان قرآن و سنت ثابت کرده است همچنان که تاریخ که از جعل و تحریف سالم گردید آن را اثبات کرده است و عقل به این مسئله هدایت می‌کند چرا که خداوند متعال قدرت تشخیص و اثبات دلیل را به عقل بخشیده است. از این رو خداوند عز و جل می‌فرماید: {فبشر عباد الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه اولئک الذین هداهم الله و اولئک هم اولوا الالباب.} و در حق کسانی که عقل‌هایشان را تعطیل کرده‌اند و مستحق عذاب شده‌اند، می‌فرماید: {وقالو لو کنّا نسمع او نعقل ما کنّا فی اصحاب السعیر}. (تیجانی السماوی، ۱۴۱۶: ۱۷)
محمد الکثیری نیز بر آن است که عقاید شیعه به اندازه‌ای محکم است که هرگاه آنها را بر سلفیه متعصب عرضه کنید به ناچار تسلیم شده و گردن می‌نهند (الکثیری، ۱۴۱۸: ۶۶۸). از نظر او، عقیده یا فکری وجود ندارد که شیعه‌ی امامیه بدون ادله‌ی قوی به آن فرا بخواند و تنها در قرآن و سنت بلکه می‌توان در آثار دشمنان آنها ادله‌ای بر این امر جستجو کرد. به همین خاطر دیده می‌شود که سلفیه یا اهل سنت که امروز، شیعه شده‌اند در استدلال بر عقاید شیعه که آن را پذیرفته‌اند به منابع تاریخی و حدیثی شیعه بر نمی‌گردند. بلکه ادله شان را در میراث اهل سنت و سلفیه می‌یابند. و این نشان دهنده‌ی اطمینان و ایمان زیاد آنها به درستی عقاید شیعه و آنچه که به آن دعوت می‌کنند، می‌باشد (همان، ۶۱۵-۶۱۶).
محمد مرعی الانطاکی با تأکید بر نیروی ادله شیعه، اموری را که سبب تشیع او شدند چنین توصیف می‌کند:
اولاً: دیدم عمل کردن بر طبق مذهب شیعه، جایز است و بدون شک عمل کردن بر طبق مذهب چیزی بر گردنم نیست. از طرفی، بسیاری از علمای اهل سنت از اسلاف و اخلاف، به جواز عمل کردن بر طبق مذهب شیعه، فتوا داده‌اند و اخیرا از میان آنها، دوستم شیخ اکبر، شیخ محمود شلتوت، شیخ دانشگاه الازهر، با فتوای مشهورش که در جهان اسلام منتشر شد به این مسئله، فتوا داده است.
ثانیاً: به وسیله‌ی ادله‌ی قوی و برهان‌های قاطع حجت‌های قطعی حقانیت اهل بیت برایم ثابت شد. دانستم که آن مذهب حق است و شیعه آن را از ائمه‌ی اهل بیت از جدشان پیامبر از جبرئیل از پروردگار متعال گرفته است.
ثالثاً: وحی در خانه‌ی آنان (اهل بیت) نازل شد و اهل بیت نسبت به آنچه که در خانه شان است، آگاه‌ترند تا غیر آنان. بنابراین برای عقل دارای تدبیر، شایسته است که ادله‌ی اهل‌بیت را که به صحتش معتقد است را ترک نکند و از بیگانه‌ها، آنها را اخذ نکند.
رابعاً: بسیاری از آیات وارده در قرآن حکیم بر ادعای ما دلالت می‌کنند.
خامساً: بسیاری از احادیث ماثوره و اخبار وارده از جانب پیامبر برحقانیت مذهب اهل بیت دلالت می‌کند چنانکه دو فرقه سنی و شیعه در کتابهایشان این مسئله را ذکر کرده‌اند (الانطاکی، ۱۴۱۷: ۴۹-۵۱).
شیعه شناسی
