آشنایی با شور حسینی و جستجوی مذهب تشیع
سفر به دنیای عشق و ایمان

بنده اهل یک از روستاهای سیستان و بلوچستان هستم، روستای ما در ایام محرم و سایر مناسبت‌ها، محفل‌هایی مملو از شور و شعور حسینی بود. هر ساله حاج آقایی به روستای ما می‌آمدند و با حضور در خانه‌های اهالی، روح عزاداری و عشق به اهل بیت علیهم السلام را در دل‌ها زنده می‌کردند. مراسم عزاداری امام حسین (ع) به یک فرصت بزرگ برای گردهمایی و تقویت پیوندهای اجتماعی و مذهبی تبدیل شده بود. دوستان شیعه‌ام در این مراسم‌ها شرکت می‌کردند و من، به‌تدریج، شیفته این جو معنوی و ارادت به اهل بیت شدم.

شب‌ها، در مسجد محلی، مراسم عزاداری برگزار می‌شد. من با دقت تمام به مداحی‌ها و سخنرانی‌ها گوش می‌دادم. تا اینکه سال‌های ۸۸ و ۸۹ بود که در یکی از این مراسم‌ها، حاج آقا به‌طور مستقیم خطاب به من فرمودند: “امام حسین (ع) شما را دوست دارند و دعوت شده‌اید تا در این مجالس شرکت کنید.” این جمله ساده، اما عمیق، نقطه عطفی در زندگی‌ام شد و من با آگاهی کامل مذهب شیعه را برگزیدم. این دعوت به‌سختی و با تمام وجود در قلبم نشست و به من فهماند که عشق به اهل بیت (ع) می‌تواند زندگی‌ام را متحول کند.

گام به دنیای علم و دانش
پس از این تصمیم بزرگ، به فکر ورود به حوزه علمیه افتادم تا در آنجا به تحصیل علوم دینی بپردازم. الحمدلله، در آزمون ورودی حوزه قبول شدم و این آغاز یک سفر معنوی و علمی برای من بود. تحصیل در حوزه علمیه نه تنها به من این فرصت را داد که به عمق معارف دینی پی ببرم، بلکه به من آموخت که چگونه می‌توانم این معارف را در زندگی روزمره‌ام پیاده کنم. در این مسیر، برادرانم نیز از من الهام گرفتند و تصمیم به پیوستن به مذهب شیعه گرفتند. یکی از آن‌ها را با افتخار به حوزه علمیه اصفهان فرستادم تا در کنار من، در مسیری مشابه گام بردارد.

 

چالش‌ها و برکت‌ها در خانواده

از طرف دیگر، خواهر و برادر ناتنی‌ام اهل سنت هستند و گاهی اوقات فرزندان خواهرانم شبهاتی را مطرح می‌کنند که من سعی می‌کنم با استدلال و منطق به آن‌ها پاسخ دهم. تلاش من همواره بر این بوده که از طریق محبت و علم، پل‌های ارتباطی را با آن‌ها بسازم و زمینه گفت‌وگوهای معنادار را فراهم کنم. یکی از برادران ناتنی‌ام که اهل سنت بود، اکنون فرزندش شیعه شده است و در حوزه علمیه به تحصیل مشغول است. او همیشه می‌گوید که خدا و امام زمان (عج) ما را دوست داشته‌اند و ما را از جهل و نادانی نجات داده‌اند.

این مسیر برای من و خانواده‌ام نه تنها چالش‌های فراوانی به همراه داشت، بلکه به برکت عشق و محبت به اهل بیت (ع) و علم، ما را به هم نزدیک‌تر کرد. هر یک از ما در این سفر درسی از ایمان و محبت آموخته‌ایم و اکنون با هم به سوی نور پیش می‌رویم. من ایمان دارم که از این طریق، می‌توانیم نه تنها زندگی خود را متحول کنیم، بلکه برکات این عشق را به دیگران نیز منتقل نماییم.

۱ دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

InstagramTelegramBehanceEmailYoutube